Spasme en spinazie

Het was de bedoeling dat ik steeds verder vooruit zou gaan, maar dat gaat toch niet helemaal zoals het moet. Ik heb zoveel spasme in mijn kuit, dat mijn voet niet meer goed plat op de grond komt. Ondanks rekken, masseren, warm houden, lopen zonder schoenen en al het andere wat ik nog kan bedenken blijft mijn kuitspier steeds strakker worden. En dat is onhandig, want daardoor loop ik een beetje op mijn teen en dus weer instabieler. Waarschijnlijk krijg ik meer spasme omdat ik actiever ben, maar ja, dat is ook wel een beetje de bedoeling. Het plan is nu om er botox in te spuiten (en nee, ik laat niet meteen ook mijn kraaienpootjes doen) zodat de spier wat kan ontspannen en mogelijk mijn voetheffers dan ook weer wat minder tegenwerking krijgen. Want die lijken toch ook wel wat te gaan doen. Maar als de kuit zo hard blijft trekken, dan moeten ze van goede huize komen om daar tegenin te kunnen gaan. Helaas is er een wachtlijst, dus tot die tijd modder ik maar een beetje aan.

Modder is er in de tuin vrij weinig, eerder stof. Want nog steeds geen regen en best aardig warm. Het is tijd om lathyrussen en preien af te harden. Dat houdt in dat je ze overdag buiten zet en de koude nacht weer binnen houdt, zodat ze langzaam kunnen wennen aan lagere temperaturen. Als het nou overdag een graad of tien was, dan zou dat ook werken, maar ja, overdag is het al snel een graad of 20, vooral op de beschutte plekken waar de zaailingen niet wegwaaien of opgevroten worden door de duiven en ander ongedierte, dus ik heb erg de neiging om het hele spul maar gewoon buiten te zetten en veel succes te wensen. De komende nacht wordt het helaas toch maar een graad of één , dus ik denk dat dat toch nog niet heel verstandig is.

Zaterdag was er weinig tuintijd. Ik heb alleen in de ochtend wat moederkruid baby’s in een potje gezet die ik vrijdag uit de border had gehaald om de lupines en andere zaailingen meer ruimte te geven. Idealiter doe je dat direct na het uit de border halen, maar toen was ik te moe, dus ze lagen in een schaal waar ik een ruime plens water bij gooide. Het nadeel daarvan was wel dat de wortels helemaal schoongespoeld waren, dus dat ik ze niet met kluit en al kon verplanten, dus het wortelgestel wel wat verstoord heb. Ik laat ze daarom eerst lekker verder groeien in het potje en als ze het goed doen mogen ze in het kraampje. Moederkruid is een vaste plant die zich prima laat zaaien (en als ze het naar haar zin heeft, zaait ze zichzelf ook lekker uit!). Het blad geeft een karakteristieke geur af en in vroegere tijden werd het gebruikt in middelen tegen allerlei kwalen. Het werd onder andere gebruikt tegen kraamvrouwenkoorts en om weeën op te wekken, dus moederkruid is een toepasselijke naam. Aangezien mijn kraamtijd al ver achter me ligt, gebruik ik hem vooral in boeketten. Het kruid heeft leuke kleine witte bloemetjes met een geel hartje. Een infusie van het kruid kan witte vlieg en spint bestrijden en gedroogde en gekneusde bloemen verjagen luizen en dwergcicaden (al heb ik die laatste nog nooit als plaag in mijn tuin gehad). Veelzijdig inzetbaar dus! Ik begon ooit met zaadjes van een variëteit met een wit gevuld hartje, maar ik denk dat die het niet overleefd heeft, want wat er nu in mijn tuin staat heeft weer een lief geel hartje.

Zondag heb ik lekker wat gezaaid. Daar was het prima weer voor, want buiten de kas was het veel te winderig! De regenton die manlief had verplaatst vorige week (en nog niet vol zit want het regent maar niet) was zo van zijn voetstuk geblazen.

Ach, zolang de bomen blijven staan en ik de regenton gewoon weer terug kan (laten) zetten, is het niet zo’n drama. De halve appelboom hield zich in deze storm nog kranig!

Ik zaaide de courgetterassen ‘Black Beauty’ en ‘Goldrush’. De ‘Black Beauty’ is mooi donkergroen en relatief resistent tegen meeldauw en andere schimmelziektes, wat zo zijn voordelen heeft. Het is in onze tuin meestal niet de vraag óf de courgettes meeldauw krijgen, maar eerder wanneer. De ‘Goldrush’ krijgt mooie gele vruchten met een wat meer nootachtige smaak. Ik heb ook nog zaden liggen van de klimmende ‘Ola Escaladora’. Misschien dat ik die ook nog zaai! Deze zaden gaan overigens na het zaaien direct weer naar binnen waar ik ze beter in het oog kan houden en het ‘s nachts ook lekker twintig graden is.

Tot slot zaaide ik nog een tray met ‘Blauwgroene Winterprei’. Afgelopen seizoenen was ik niet tevreden over de preien, ze bleven dun en deden het slecht. Ik zaaide ze steeds voor in zaaibakken of potten, waarna ik ze uitplantte in de tuin. Officiëel mag je ze pas uitplanten als ze potlood dik zijn, maar dat duurde vaak zo lang, dat ik ze al eerder uitplantte. Laatst las ik dat je ze vooral dun moet voorzaaien, zodat ze elkaar niet te veel in de weg zitten met groeien. Dus dit jaar heb ik ze gezaaid in diepe trays met maar een paar zaadjes per cel. Ik zou nog als er meerdere per cel opkomen, ze kunnen wegknippen om er maar een of twee over te houden, zodat die goed de ruimte hebben om verder te groeien.

Gisteren plantte mijn vader de tuinbonen uit. Dat werd hoog tijd, want ze waren stiekem onder de tray doorgegroeid de volle grond van de kas in! Dat zag je er aan de bovenkant niet af. Dit gebeurt overigens niet als je er een onderschaal onder houdt, maar die had ik al weer ingepikt want ergens anders nodig.

Tussen de rijen tuinbonen zaaide hij ook spinazie, want die groeit veel sneller. Als de spinazie klaar is, duurt het nog even tot de tuinbonen groot genoeg zijn om ze te overschaduwen. Ook verving hij een bloemkool plant, want daar had iets het stengeltje half doorgeknaagd en dat vond de bloemkool niet leuk. Zouden de veenmollen al weer actief zijn? Ze laten nooit een bordje met hun naam en adres achter helaas. Gelukkig had ik nog wat koolplanten over en die staan dus op reserve voor dit soort calamiteiten. Nog een voordeel van veel te veel voorzaaien.

Ondertussen heb ik heel wat gesjouwd met trays. De kratten met koolplanten raken langzaam leeg, de verkoop loopt lekker! Veel leuke reacties van mensen aan het hek. Met meer ruimte buiten heb ik de slaplantjes ook allemaal naar buiten verbannen. Daar worden ze sterk van.

Als ik ze met dit warme weer in de kas laat staan worden ze slap en slierterig en ze moeten straks toch buiten overleven. Ik had van elk ras al een tray verspeend, maar ik heb nog zo achterlijk veel zaailingen dat ik denk dat ik van elk nog een traytje vul. Ook kreeg ik een stapeltje kranten en ben ik aan het vouwen geslagen. De slaplantjes die ik verkoop en weggeef doe ik liever niet in potjes, want zulke kleine heb ik niet, en mijn trays heb ik allemaal nodig, dus vouw ik krantenpotjes.

Een extra voordeel is dat je ze met krant en al in de grond kan planten, want de krant vergaat gewoon en dan heb je geen wortelverstoring wat de groei kan laten stagneren. Van de maat die ik vouw passen er precies 28 in een onderschaal, en de plantjes uit de 28cels trays passen er precies in. En het gaat (mits je je niet laat afleiden door de strips en de artikelen over verschrikkelijk wereldnieuws) best snel!
Heb je ook te weinig potjes of trays? Hier zie je hoe je ze kunt vouwen. (Lees je op je mobiel? Kijk dan hier voor een beter leesbare versie!)

Verder sjouw ik me helemaal suf met gieters. De kruidenpotten en bollenmand op het terras, de zaailingen in én buiten de kas, de al uitgeplante zaailingen, de direct gezaaide wortels, veldsla, rucola, bosui, spinazie en bietjes en de zaailingen in huis, alles droogt met al deze zon super snel uit. De vaste planten in de volle grond hebben hun wortels al diep in het grondwater, maar de bovenste laag in de moestuin is gortdroog. De rode kool planten hangen er slap van.

Morgen nog maar een extra rondje, misschien zelfs met de grote broes aan de pomp.

Maar, de eerste spinazie, gezaaid in de platte bak op 21 maart, is aan het kiemen. Ook de rucola komt al op!

De vergeten zoete aardappel waarvan ik stekken nam, maakt al aardig wortels! Misschien kan ik die van de week wel in potjes gaan zetten!

Ter afsluiting nog de witte sierkers in volle bloei, wat een plaatje!